Schizofrenia

Schizofrenia to rak duszy. Kiedy rozmawiam z chorym, dotkniętym tą chorobą to mam wrażenie, że ktoś odgrodził nas mleczną szybą,  to spotkanie z człowiekiem we mgle.... Marek Juraszek
  • Pojęcie z 1911 r. , E. Bleuler:  Od gr. Schizo (rozszczepiam, rozdzieram) oraz fren (serce, umysł, wola)
  • Etiologia i patogeneza

Przyczyny schizofrenii

Endogenne (czynniki wewnętrzne)

  • dziedziczno – metaboliczne
  • skaza biologiczna (ubytek, dysfunkcja biologiczna niczym nieuwarunkowana)

Egzogenne (czynniki zewnętrzne)

  • zakażenia, wirusy
  • zaburzenia immunologiczne (defekt odpornościowy)
  • zatrucia metaboliczne

Etiopatogeneza

Zaburzenia neurotransmisji - człowiek rodzi się z genetycznie uwarunkowanym zaburzeniem naurotransmisji, pod wpływem jakiejś substancji, choroby, urazu może dojść do zaburzeń w obrębie receptorów katecholaminowych, dopaminowych, serotoninowych.
  • A/teoria transmetylacji - nieprawidłowa przemiana grup aminowych, katecholamin
  • B/ teoria dopaminowa - wzrost Dopaminy, nasila się aktywność receptorów DA, D2-omamy urojenia, wzrost DA po amfetaminie, neuroleptyki blokują receptory DA, D2 stąd skuteczność w likwidowaniu objawów psychotycznych
  • C/ teoria serotoninowa - spadek serotoniny w synapsach
  • D/ psychogenne - wrodzone cechy osobowości (osobowość schizotymiczna), swoista struktura osobowości ukształtowana w war. środowiskowych, rodzinnych, w dzieciństwie
  • E/ teoria wirusowa: 1950r Czystowic, Morozow: istnieją p/ciała w sur. krwi i w OUN<, wirus latentny (powolny) namnaża się w synapsach
  • F/ Czynniki genetyczno-dziedziczne: 77,6% u bliźniąt żyjących oddzielnie; 91,5% u bliźniąt żyjących razem; 50% gdy oboje rodzice chorowali; dziedziczy się podatność, gen odpowiedzialny za SCH zlokalizowano w chromosomie 5
  • G/ czynniki środowiskowe: grupy wypierane (emigranci, mniejszości narodowe); środowisko rodzinne i panująca w nim atmosfera emocjonalna; niestosunek uczuciowy matki do dziecka (nadopiekuńczość), materialna rekompensata dla dziecka za brak uczuć; schizofreniczna matka; negatywne wydarzenia
  • H/ czynniki immunologiczne: schizofrenia to choroba z autoagresji (autoimmunizacyjna); wahania w stężeniach immunoglobulin IgG, IgA,IgM u chorych na SCH
  • I/ teoria haptoglobin (Langego): dotyczy białek krwi; zmiany w surowicy krwi (w obrębie transferyn, prealbumin u chorych na SCH)
  • J/ teoria psychoanalityczna: SCH to regresja do stadium narcystycznego; schizofreniczna matka
  • K/ czynniki hormonalne: okres dojrzewania 18-35 r.ż.
  • L/ czynniki konstytucjonalne: budowa ciała - leptosomiczno-asteniczna (wysoki, szczupły, blady, izolujący się)
  • Ł/ predyspozycje osobowościowe - schizotymicy (chłód emocjonalny, słabość kontaktu)
  • M/ Czynniki organiczne - zmiany w płatach czołowych (spadek gęstości; zmiany typu ubytkowego w korze przedczołowej i czołowej; spadek przepływu mózgowego
  • N/ deficyt korowo - limbiczny (teoria dyssolucji,aktywności korowo – trzewnej) - wg Jacksona (omamy i urojenia są objawami oswobodzenia się czynności struktur niższych spod kontroli ośr. wyższych - uszkodzonych przez proces chorobowy. Proces chorobowy niszczy najpierw struktury wyższe czyli filogenetycznie najmłodsze. Co prowadzi do zaniku ich funkcji czyli objawów negatywnych, jednocześnie zniszczenie wyższych pięter odhamowuje niższe piętra o.u.n. i uruchamia ich funkcje a więc objawów pozytywnych; NeoJacksonizm - dyssolucja to inwolucja osobowości; wg Mazurkiewicza - wypada narząd czołowy – najmłodszy filogenetycznie narząd, sterujący fragment naszej kory, która reguluje niższymi piętrami, wypadnięcie tego narządu prowadzi do ujawnienia się cech psychiki archaicznej a nawet protopatycznej.
  • O/ teoria psychotoxyn - Toxyna X – substancja we krwi chorego na SCH; yransmetylacja; chorzy na grużlicę – (uczuleni na działanie toxyn)

Troszeczkę historii…

Pierwsze wzmianki o objawach uznawanych dziś za schizofrenię – już w starożytności – Biblia, inne przekazy literackie. Dawniej uważana za opętanie przez moce tajemne, szatana, poddawana egzorcyzmom, palenie na stosie, itp. Dzisiaj schizofrenia uznawana jest za chorobę społeczną.
  • choruje na nią około 400 tys. Polaków!
  • statystycznie co setna osoba może na nią zapaść
  • około ¼ pacjentów szpitali psychiatrycznych to schizofrenicy
  • nie jest to choroba specyficznie kobieca lub męska, chociaż u kobiet częściej spotyka się podłoże erotyczne choroby, natomiast u mężczyzn tzw. heroiczne
  • ostre objawy schizofrenii udaje się trwale złagodzić u 30-40% pacjentów, ale u większości choroba prowadzi do trwałych zmian w osobowości, np. zobojętnienia uczuciowego, unikania kontaktów z ludźmi. Rokowania są lepsze w przypadkach gdzie objawy choroby pojawiły się nagle i miały burzliwy przebieg.

Co ciekawe....

  • ...badania wykazały, że częściej spotyka się schizofrenię wśród społeczeństw tzw. cywilizowanych
  • Wśród ludów pierwotnych, spotyka się częściej formy ostre, gwałtowne

Obawy społeczne

Mimo wielości artykułów na temat schizofrenii i kampanii społecznych, ludzie wciąż dysponują znikomą wiedzą na temat tej przypadłości. Podejście do niej cechuje wysoki lęk, nie traktuje się tego jak choroby.
  • choroba ludzi młodych!
  • schizofrenia występuje najczęściej gdzieś pomiędzy 15 a 30 rokiem życia; w tym wieku napotykamy największe szanse na rozbicie osobowości
  • zdarzają się też przypadki schizofrenii dziecięcej (choć rzadko, ok. 1% zachorowań) i późnej
  • przypadki schizofrenii w wieku dojrzałym zdarzają się rzadziej
Zanim zacznie się zapoznawać z objawami i analizować przypadki trzeba pamiętać o specyficznej cesze tej choroby!
  • może ona występować w formie ostrej lub przewlekłej
  • epizody, powtarzające się lub nie; nieprzewidywalność choroby, zmienność nasilenia, częstości, przechodzenie jednych rodzajów w inne, „labilność”!
  • nerwicowy początek („pseudonerwicowe” formy schizofrenii)

Hipochondria, neurastenia, histeria

PARAGNOMEN (objaw opisany przez Brzezickiego) – niezwykłe zachowanie się: czasem wybuch choroby jest na kilka tygodni lub miesięcy poprzedzony krótkim epizodem niezwykłego zachowania się, niezgodnego z charakterem i dotychczasową linią życiową chorego. Może być to czyn niespodziewany, pozbawiony motywu; jeśli później okaże się, że było to pierwszym zwiastunem schizofrenii, jest to właśnie paragnomen.

Spostrzeganie

  • spostrzeganie - złożony układ procesów dzięki któremu powstaje u człowieka subiektywny obraz rzeczywistości zwany spostrzeżeniem (wynik procesu spostrzegania)
  • percepcja - termin używany zamiennie z terminami; spostrzeganie, postrzeganie, uświadamianie sobie

Spostrzeganie pozazmysłowe

  • telepatia - zdolność przekazywania myśli na odległość bez pośrednictwa zmysłów lub środków technicznych
  • jasnowidzenie - zdolność widzenia bez pomocy narządów zmysłów
  • proroctwo - zdolność przewidywania przyszłości
  • psychokinezja (telekinezja) - zdolność wpływania na ruch przedmiotów martwych bez fizycznego oddziaływania na nie
  • kryptestezja - spostrzeganie przedmiotów lub zdarzeń nie oddziałujących na zmysły np. widzenie ducha

Spostrzeżenie

Spostrzeżenie - poznawczy proces psychiczny, polegający na odzwierciedleniu przedmiotu działającego na receptory.
  • spostrzeżenia wzrokowe
  • spostrzeżenia słuchowe
  • spostrzeżenia smakowe,
  • spostrzeżenia dotykowe
Spostrzeżenie nie jest sumą wrażeń, zależy od doświadczenia, znajomości przedmiotów podobnych, od stanu emocjonalnego w chwili spostrzegania.
  • np. domu z oddali nie spostrzegamy jako zabawki, nie mylimy z zabawką

Zaburzenia spostrzegania

Złudzenia (iluzje) illusiones - zmienione, zniekształcone, spostrzeżenia, których chory nie koryguje, mimo dowodów błędności, brak krytycyzmu wobec doznanego złudzenia.
  • fizjologiczne
  • geometryczne
  • uwarunkowane przez nastawienie
  • uwarunkowane przez stan emocjonalny(lęk, gniew)

Omamy, halucynacje (hallucinationes)

Patologiczne doznania, spostrzeżenia, wrażenia, nie wywołane przez żaden przedmiot istniejący w polu percepcji człowieka, powstają więc bez bodźców z zewnątrz, są rzutowane (projektowane) na zewnątrz, towarzyszy im poczucie realności.
  • elementarne - doznania typu wrażeń (błyski, dźwięki)
  • proste -spostrzeżenia dot. jednego analizatora (postać, śpiew, rozmowa)
  • złożone - dot. wielu analizatorów (sceny, ludzie, zapachy, głosy).

Omamy wzrokowe

  • fotopsje (błyski, plamy, punkty)
  • makroptyczne (ludzie zwierzęta są w znacznych rozmiarach) 
  • mikroptyczne (małe zwierzątka, myszki)

Omamy słuchowe

  • elementarne – acoasmata (trzaski, pukanie, szmer)
  • proste i złożone (rozmowy, śpiew, dzwony)
  • imperatywne (nakazujące, polecające, zakazujące)

Omamy smakowe

  • zmieniony smak potraw

Omamy czucia ustrojowego

  • odczuwanie zmian w narządach, szkodliwy wpływ trucizn na organizm

Omamy węchowe: (zapach gazu, trupa)

  • halucynoidy (napadowe odczuwanie przykrych zapachów w Epilepsji, chory jest krytyczny wobec nich)

Omamy dotykowe

  • doznania na skórze, chodzące owady, świąd, robaki pod skórą

Pseudohalucynacje

  • spostrzeżenia powstające bez bodźców z zewnątrz, obrazy widzi „oczyma wyobraźni” i odróżnia je od realnych

Urojenia – zaburzenia treści myślenia

Urojenia (delusiones) – są to fałszywe sądy, które chory wypowiada z głębokim przekonaniem o ich prawdziwości i których nie koryguje, mimo oczywistych dowodów ich błędności.
  • urojenia prześladowcze: głębokie przekonanie, że jest się prześladowanym, śledzonym, mogą być połączone z omamami słuchowymi (głosy wrogów), smakowymi (trucizna), węchowymi (gaz)
  • urojenia zazdrości – przekonanie o zdradzie, trójkąt zazdrości: serdeczne odnoszenie się uznaje za próbę oszukania go, powściągliwość to wyraz związania się z obcym, próby wyjaśnienia czy milczenie – świadczą o niewierności, chory wyczytuje z oczu, z wyrazu twarzy zdradę, paranoja alkoholowa, psychozy starcze
  • urojenia hipochondryczne -  przeświadczenie o chorobie niszczącej organizm, rak, kiła, pasożyt niszczący skórę
  • urojenia zniekształcenia ciała – dysmorfofobiaprzekonanie, że ciało wydziela przykrą woń, twarz jest zniekształcona, budzi odrazę, proszą chirurgów o operację plastyczną
  • urojenia grzeszności i winy - a/przypisywanie sobie różnych przestępstw; b/zbrodni; c/obwinianie za grzechy ludzkości
  • urojenia nihilistyczne – poniżenia, upośledzenia, zubożenia, nicości, ciało jest niszczone przez chorobę,
  •  urojenia skrajnie absurdalne – to Zespół Cotarda (członki się rozpadają, brak ciała, urojenia wiecznego potępienia)
  • urojenia wielkościowe - a/przeświadczenie o nieprzeciętności; b/znajomości kilkunastu języków; c/pozycji w świecie
  • urojenie ksobne (odnoszące) – odnoszenie do siebie  wydarzeń, rozgrywających się wokół niego. W prasie, w TV, chory wyczytuje między wierszami aluzje pod swoim adresem. Mniemanie, że ludzie odnoszą się do nich nieprzychylnie
  • urojenia oddziaływania - przeświadczenie, że na ciało umysł ktoś oddziałuje, aparaty, wrażenie bycia hipnotyzowanym, naświetlanym, myśli są wykradane lub nasyłane.
  • urojenia owładnięcia – przeświadczenie o działaniu jakiejś siły, owładnięcie nią, myśli nasuwają się automatycznie (objaw automatyzmu psychicznego)
Etiologia: zespół Kandinskiego i Clerembaulta (pseudohalucynacje i urojenia owładnięcia: chory słyszy szepty szatana, nieznanej siły, które w postaci myśli wnikają do jego głowy i owładają go, mantyzm - napór obcych myśli).
  • urojenia antagonistyczne (manichejskie) od filozof. kierunku. walki dwóch sił dobra i zła
Tu chory jest prześladowany przez jakieś siły lub inne siły stają w jego obronie. Etologia: schizofrenia źle rokująca.
  • urojenia depresyjne – w chorobach psychicznych którym towarzyszy depresja
  • urojenia samoponiżania - zubożenia, grzeszności, winy, nihilistyczne
  • Urojenia ekspansywne - nacechowane dużą siłą ekspresji
  • urojenia wielkościowe - bogactwa, absurdalne w treści
  • urojenia intuicyjne- a/ przekonania; b/ idee urojeniowe, powstające bez zewnętrznej przyczyny jakby same przez się

Urojenia inne

  • urojenia katatymiczneb- życzeniowe
  • urojenia nawrócenia – dotyczą nagłej zmiany wiary, światopoglądu religijnego
  • urojenia objawienia – przeświadczenie o obdarzeniu właściwościami boskimi
  • urojenia obrazowe – urojeniowa interpretacja obrazów omamowych, stany majaczeniowe, schizofrenia
  • urojenia  protekcyjne – przekonanie o istnieniu opieki, życzliwego nadzoru
  • urojenia resztkowe, rezydualne – utrzymujące się przez pewien czas po przebyciu choroby psychicznej
  • urojenia syntymiczne – treść wynika z nastroju chorego (lękowego, depresyjnego, euforycznego)
  • urojenia ułaskawienia – przekonanie o rychłym ułaskawieniu u więźniów skazanych; psychozy więzienne
  • urojenia wspomnieniowe- interpretacja urojeniowa minionych  zdarzeń.
  • urojenia paranoidalne - są to urojenia nieusystematyzowane, nie są spójne, mogą być prześladowcze, wielkościowe, zazdrości
  • urojenia niespójne (inkoherentne) brak wszelkiej spójności i zmienność treści

Objawy ogólne schizofrenii

Pozytywne (obecność zaburzeń funkcji psychicznych)

  • urojenia
  • zaburzenia mowy
  • omamy
  • katatonia (zesztywnienie mięśniowe, znieruchomienie)
  • trudności w komunikacji

Negatywne (obniżenie lub brak prawidłowych funkcji psychicznych)

  • anhedonia - (utrata zdolności odczuwania przyjemności)
  • apatia (zobojętnienie, brak reakcji na bodźce)
  • otępienie
  • zaburzenia uwagi
  • ubóstwo werbalne
  • wyobcowanie
  • zaburzenia ekspresji twarzy

Objawy pierwotne i wtórne wg Bleulera

  • objawy pierwotne - bezpośredni wyraz procesu chorobowego
  • objawy wtórne – powstają w wyniku różnych mechanizmów psychodynamicznych jako reakcji na zaburzenia pierwotne.

Objawy pierwszorzędowe (wg Schneidera)

  • ugłośnienie myśli
  • omamy komentujące, dyskutujące
  • mantyzm - napór obcych myśli
  • urojeniowa interpretacja otoczenia
  • omamy psychiczne (odciąganie myśli, nasyłanie myśli, telepatia)

Objawy wg DSM3R

  • urojenia wpływu zewnętrznego
  • uczucie owładnięcia
  • nasyłanie myśli
  • dziwaczne urojenia (nihilistyczne, religijne, wielkościowe, niewiary małżeńskiej)
  • omamy komentujące zachowanie
  • rozkojarzenie toku myślenia

Objawy fundamentalne, osiowe (kardynalne) wg. Bleulera

  • rozpad struktury osobowości - jednoczasowe rozszczepienie (personalitas duplex simultanea, destructuatio personalitatis)
  • rozkojarzenie toku myślenia - zdania budowane na zasadzie wolnych skojarzeń, brak logiki, porozrywanie związków myślowych, rozluźnienie dyscypliny logicznego myślenia, myślenie autystyczno - niezdyscyplinowane, schizofazja (sałatka słowna), własne wstawki (tzw. overinclusion), utrata sensu wypowiedzi, werbigeracje, perseweracje, neologizmy, echolalia, ambisentencja.
  • autyzm – zamknięcie się w sobie
  • zobojętnienie uczuciowe (obtusio afectiva) - zanik uczuć wyższych, pustka emocjonalna, brak czułości na los rodziny,  ambiwalencja
  • dereizm- odwrócenie się od rzeczywistości

Zaburzone JA w 5 wymiarach:

  • Ja witalność (zaburzenie .poczucia żywotności)
  • Ja spójność (zaburzenie .poczucia integralności)
  • Ja tożsamość
  • Ja aktywność
  • Ja odgraniczenie
Abiotrofia – załamanie się linii życiowej, wyczerpanie się zapasu energii życiowej.

Objawy akcesoryjne (dodatkowe) wg Bleulera

  • Zaburzenia pamięci - a/paramnezje; b/luki pamięciowe; c/zafałszowanie pamięci (allomnesje - złudzenia pamięciowe,zniekształcenie wspomnień; pseudomnesje - konfabulacje, zmyślenia) i omamy pamięciowe (chory jest przekonany, że przeżył to co jest zmyślone)
  • depersonalizacja (poczucie obcości własnej osoby)
  • apersonizacja (przejmowanie dolegliwości, objawów innych pacjentów)
  • transytywizm (przepisywanie innym własnych przeżyć)
  • zaburzenia mowy (werbigeracje,perseweracje, neologizmy)
  • introwersja –brak syntonii
  • parafonia – monotonny głos
  • zaburzenia spostrzegania: złudzenia, omamy
  • Urojenia nieusystematyzowane

Postacie Schizofrenii  wg ICD-10

  • SCH Paranoidalna (F 20.0)
  • SCH Hebefreniczna (F 20.1)
  • SCH Katatoniczna (F 20.2)
  • SCH Niezróżnicowana (F 20.3)
  • Depresja poschizofreniczna (F 20.4)
  • SCH Rezydualna (F 20.5)
  • SCH Prosta (F 20.6)

W/g ICD-10: "Zaburzenia schizofreniczne cechują się w ogólności podstawowymi i charakterystycznymi zakłóceniami myślenia i spostrzegania oraz niedostosowanym i spłyconym afektem. Jasna świadomość i sprawność intelektu są zwykle zachowane, choć z czasem mogą powstawać pewne deficyty poznawcze.

Najważniejsze objawy psychopatologiczne obejmują: echo myśli, nasyłanie oraz zabieranie myśli, rozgłaśnianie (odsłonięcie) myśli, spostrzeżenia urojeniowe oraz urojenia oddziaływania wpływu i owładnięcia, głosy omamowe komentujące lub dyskutujące o pacjencie w trzeciej osobie, zaburzenia myślenia i objawy negatywne.

Przebieg schizofrenii może być albo ciągły, albo epizodyczny, z postępującym lub stabilnym deficytem, lub też może być to jeden lub więcej epizodów z pełną lub częściową remisją..."

"SZALEŃSTWO to niemożność przekazania swoich myśli. Trochę tak jakbyś znalazł się w obcym kraju - widzisz wszystko, pojmujesz co się wokół Ciebie dzieje, ale nie potrafisz się porozumieć i uzyskać znikąd pomocy, bo nie mówisz językiem tubylców..."

Schizofrenia Paranoidalna

  • spełnione ogólne kryteria SCH
  • nasilone urojenia i omamy
  • spłycenie afektu, objawy.katatoniczne, rozkojarzenie nie dominują w obrazie klinicznym
  • nagła (rokuje dobrze)
  • przewlekła (rokowanie złe)

Objawy Osiowe schizofrenii paranoidalnej

Urojenia:
  • odsłonięcia (otoczenie zna myśli chorego)
  • oddziaływania, wpływu (nasyłanie myśli, telepatia, fale, prądy)
Urojenia ksobne (odnoszące, zjawiska w prasie, TV)
  • CAPGRAS SOZJI – matka jest osobą podstawioną
  • FREGOLIEGO – prześladowca przybrał postać lekarza
  • SOBOWTÓRA – ktoś się podszywa za chorego
  • POCHODZENIA – z rodziny panującej
Urojenia nihilistyczne
  • poniżenia
  • upośledzenia
  • zubożenia
  • nicości
  • ciało jest niszczone przez chorobę
  • skrajnie absurdalne – to Zespół Cotarda (członki się rozpadają, brak ciała, urojenia wiecznego potępienia).
Urojenia zniekształcenia ciała
  • dysmorfofobia - przekonanie, że ciało wydziela przykrą woń, twarz jest zniekształcona, budzi odrazę, proszą chirurgów o operację plastyczną

Urojenia prześladowcze

  • głębokie przekonanie, że jest się prześladowanym, śledzonym, mogą być połączone z omamami słuchowymi (głosy wrogów) ,smakowymi (trucizna), węchowymi (gaz)

Urojenia zazdrości

  • przekonanie o zdradzie
  • trójkąt zazdrości: serdeczne odnoszenie się uznaje za próbę oszukania go, powściągliwość to wyraz związania się z obcym, próby wyjaśnienia czy milczenie – świadczą o niewierności
  • chory wyczytuje z oczu, z wyrazu twarzy zdradę

Urojenia wielkościowe

  • przeświadczenie o nieprzeciętności, znajomości kilkunastu języków, pozycji w świecie

Urojenia antagonistyczne (manichejskie)

  • od filozof. kierunku walki dwóch sił dobra i zła
  • chory jest prześladowany przez jakieś siły lub inne siły stają w jego obronie

Dysmorfofobia

  • (objaw lustra) zmiana kształtu twarzy, nosa

Ejdechtofobia

  • przekonanie, że chory wstrętnie pachnie, wygląda, dlatego ludzie go unikają)

Omamy

  • chory zatyka sobie uszy, rozmawia z głosami)

Omamy psychiczne

  • wykradanie myśli
  • odciąganie myśli
  • hipnotyzowanie
  • natłok myśli

Pseudohalucynacje

  • głos w głowie
  • echo myśli
  • ugłośnienie myśli

Lek

  • związany treściowo z urojeniami i omamami

Objaw Seglasa

  • chory wypowiada słowa jakby nasłane przez kogoś tzw. objaw ruchowy mowy

Automatyzmy psychiczne

  • Zespół Kandynskiego Clerembaulta (pseudohalucynacje i urojenia oddziaływania)
  • mantyzm – natłok obcych myśli
  • mały automatyzm psychiczny (strzępki myśli, cieni myślowych)
  • dereizm – oderwanie od rzeczywistości
  • autyzm– zamknięcie się w sobie, myślenie autystyczne
  • myślenie paralogiczne - zaburzone myślenie logiczne
  • neologizmy – słowotwory
  • kontaminacje – zlepki myślowe, ,przekręcanie słów
  • overinclusion (Cameron) - nadmierne włączanie pojęć, luźno związanych jako ważne, zatarcie granic pomiędzy pojęciami
  • ambisentencja – współistnienie sprzecznych myśli
  • metonymia – zastępowanie pojęć innymi prywatnymi, neologizmy
  • rozkojarzenie toku myślenia – brak logicznego związku pomiędzy poszczególnymi fragmentami wypowiedzi, zdanie nic nie komunikuje, nie można nic  zrozumieć, chaos słów wchodzących w skład zdania, utrata sensu wypowiedzi
  • Przykłady rozkojarzonego myślenia

    „Przysłał po mnie Kowalski żebym pieniądze oddała, chcieli liczyć sto dwieście, trzydzieści, ale mnie boli głowa o tu w tym miejscu, jak długo leże, to zbliżają się i mówią, wszyscy tak robią, a ja chodzę do szwalni, chodziłam już kiedyś, na dziesiątkę, miałam nakazy, pan też ma nakazy, zakazy, jak trzeba to są najmniejsze, równo poukładane, moje nazwisko…

    • OTAMOWANIE TOKU MYŚLENIA - nagle przerwanie sprawnego myślenia.
    • PERSEWERACJE - uporczywe trwanie, powtarzanie tych samych słów, w odpowiedzi na różne pytania
    • WERBIGERACJE - powtarzanie, wypowiadanie bezsensownych zdań, słów, jednostajnym tonem, do rymu

    Schizofrenia zdezorganizowana, czyli hebefreniczna

    Jest dość rzadka i występuje raczej w młodym wieku, przez co mylona jest niejednokrotnie z problemami dojrzewania, złym wychowaniem, buntem młodzieńczym, itp.

    • od gr. Hebe (młodość, wesołość)

    OBJAWY

    • rozprężenie życia uczuciowego (afektywnego) - a/spłycenie afektu; b/niedostosowanie afektu
    • dziwaczność zachowania ( pozy) zachowanie bezcelowe, niepowiązane
    • absurdalność
    • hiperaktywność
    • zanik poczucia odpowiedzialności
    • przypomina cielęce wygłupy, wrażenie krnąbrności, bezczelności, braku taktu
    • agresywność
    • nieuznawanie dystansu wobec innych
    • przekora, spełnianie próśb, obowiązków na opak
    • gadatliwość, często niezrozumiałe wypowiedzi, powtarzanie się, neologizmy
    • perseweracja – powtarzanie się tych samych gestów, mimiki, słów, „dowcipów”
    • często pod wesołkowatością wyczuwalna pustka
    • brak koncentracji – przeskakiwanie w tematu na temat, zmienność zainteresowania elementami otoczenia
    • abstrakcyjność wypowiedzi
    • odcień katastroficzny (Kępiński) – przeczucie katastrofy, grozy, zła, „śmiejmy się i bawmy bo wszystko i tak jest bez sensu”
    • humor sztuczny, niezwiązany z podwyższeniem nastroju a jego obniżeniem
    • wybuchanie śmiechem bez powodu( śmiech nie śmieszy płacz nie wzrusza)
    • krnąbrność ,kpiarstwo, błazeństwo, wesołkowatość
    • brak dystansu: bezczelność, nachalność
    • agresywność
    • zanik poczucia odpowiedzialności za własny los
    • myślenie autystyczno-niezdyscyplinowane: odcinanie od rzeczywistości i zastępowanie jej przez marzenia senne lub urojenia
    • rozkojarzenie toku myślenia
    • urojenia dziwaczne
    • fantazje wielkościowe
    • PUERYLIZM - regresja do lat dziecięcych
    • hebefrenia dziecięca – pierwotne otępienie wczesne

    Schizofrenia katatoniczna

    • Związana głównie z dynamiką ruchu - dwa rodzaje: A/Hiperkinetyczna B/ Hipokinetyczna
    • spełnione  ogólne kryteria schizofrenii
    • na pierwszym planie zaburzenia napędu psychoruchowego
    • przez okres co najmniej 2 tyg. wyraźne występowanie jednego lub więcej objawów - osłupienie lub mutyzm, pobudzenie (bezcelowa aktywność), zastyganie w dziwacznych pozach, negatywizm, opór, sztywność, gibkość woskowata (utrzymywanie kończyn i tułowia w pozycjach nadanych z zewnątrz), automatyzm nakazowy (automatyczne poddawanie się poleceniom)
    • Furor catatonicus – podniecenie
    • Raptus catatonicus - chory osłupiały nagle zrywa się
    • Stupor catatonicus – chory podniecony zastyga
    • Zespół katatoniczny - hipokinetyczny (osłupieniowy)

    Zespół  katatoniczno - hyperkinetyczny (podnieceniowy)

    • stan  oniryczny (oneiroidalny)
    • tu: więcej objawów endokrynologicznych niż przy pozostałych rodzajach,
    • zaburzenia krążenia,
    • wzmożony łojotok,
    • zaburzenia menstruacji u kobiet
    • zaburzenia snu i łaknienia
    • zaburzenia wegetatywne (sinica, obrzęki, odwodnienie)

    Katatonia hipokinetyczna

    • napęd zmniejsza się aż do zaniku-akinezy
    • czasami nagle otamowanie, zahamowanie psychomotoryczne
    • hipomimia (zahamowanie ekspresji mimicznej)
    • zahamowanie mowy
    • ograniczenie lub zahamowanie ekspresji ruchowej
    • wszystkie objawy mogą występować z różnym nasileniem
    • czasem „fiksacja” na jednej czynności, np. zahamowanie tylko jednej z w/w czynności (powtarzanie jednego zdania lub tego samego gestu)
    • czasem zastygnięcie fizyczne nie koresponduje z zachowaniem, np.. chory śmieje się a twarz ma zdrętwiałą i sztywną lub stara się szybko poruszać a niektóre części ciała są usztywnione
    • bradykineza powolne wykonywanie czynności
    • objawy organiczne, np. źrenice nie reagują na światło, brak mrugania, jeden wyraz twarzy przez długi czas, zastyganie w nienaturalnych pozach
    • otamowanie toku myślenia
    • mutyzm
    • autyzm (chory zamyka się w sobie)
    • brak reakcji na otoczenie, opór przy przymusie, bierny lub czynny
    • czasami po wyjściu z tej fazy chory cierpi na amnezję i nie pamięta co się z nim działo
    • koprofagia – zanieczyszczanie się kałem,
    • wygasza życie popędowe-zaburzone odżywianie, płciowe
    • dereizm – odwrócenie się od rzeczywistości
    • „Twarz nakrywa kołdrą”
    • echolalia – jak echo naśladuje wypowiedzi
    • echopraxia – jak echo naśladuje ruchy
    • stereotypowy grymas twarzy (ryjek)
    • objawy katalepsji sztywnej, woskowatej (czasami)
    • urojenia prześladowcze
    • zjawisko automatycznej uległości katatonicznej (wykonują każde polecenie)
    • żywy odruch orientacyjny (kierują wzrok, słuch na drobne przedmioty)

    Katatonia hiperkinetyczna (>podniecenie katatoniczne)

    • nadekspresja ruchowa, werbalna
    • często dramatyczna, przerażająca dla otoczenia
    • często agresja
    • dla obserwatora – ruchy często bezcelowe, chaotyczne, nieskoordynowane
    • nieadekwatność do sytuacji
    • powtarzanie się, tak jak w formie hipokinetycznej
    • rozkojarzenie
    • bezsensowne wypowiedzi
    • słowa, czasem same głoski, sylaby
    • niebezpieczeństwo samobójstwa
    • bezładne działanie (brak aktywności celowej)
    • zanika kontakt z chorym
    • omamy na dalszym planie (acoasmata, fonemata)
    • mutyzm
    • echolalia, echopraxia
    • perseweracje
    • manieryzmy
    • negatywizm
    • lęk
    • agresywność, niszczenie rzeczy, ubrań, „potworne czyny z uśmiechem”

    Przebieg

    • ostry
    • mija po kilku dniach
    • zgon (katatonia ostra, śmiertelna, letalna, perniciosa):
    • tu: wzrost temp. ciała, zaburzenia świadomości, objawy somatyczne

    Schizofrenia katatoniczna oniryczna (oneiroidalna)

    • kontakt z chorym minimalny
    • aktywność celowa ograniczona
    • urojenia „dziania się” (oniryczne) - przeżycia zbliżone do marzeń sennych, chory podróżuje, walczy, ucieka.
    • lęk
    • dysforia

    Schizofrenia niezróżnicowana

    • spełnione ogólne objawy SCH
    • zastosowanie którejkolwiek z oznak: objawy nie spełniają  kryteriów innych postaci; bjawy spełniają kryteria  kilku postaci

    Depresja poschizofreniczna

    • A. gólne kryteria SCHIZOFRENII spełnione w ciągu ostatnich 12 miesięcy, obecnie nie w pełni stwierdzane; B. jeden z warunków SCH spełniony; C. objawy depresyjne

    Schizofrenia prosta

    • skąpoobjawowa postać SCHIZOFRENII paranoidalnej
    • poprzedzona okresem rzekomonerwicowym
    • przewlekły charakter, podstępny, powolny
    • brak aktywności, bezczynność
    • zaburzenia myślenia
    • zaburzenia uczuciowości, chłód emocjonalny dla rodziny: 1.paratymia (odwrotne reakcje afektywne, radość na pogrzebie); 2. zaburzona modulacja afektu; 3.zobojętnienie uczuciowe
    • chory stał się innym człowiekiem
    • odsunięcie od bliskich, kolegów
    • utrata ambicji życiowych
    • dziwne poglądy
    • rezonerstwo-mędrkowanie
    • niedbałość o wygląd, higienę
    • rozmyślanie
    • zanik uczuciowości wyższej
    • dziwaczna twórczość
    • dolegliwości hypochondryczne
    • samogwałt
    • degradacja społeczna
    • abiotrofia – załamanie linii życiowej
    • myślenie autystyczno -niezdyscyplinowane
    • dziwaczne działania (zanik hamulców, uczuciowości wyższej)
    • autyzm
    • dedynferencjacja - szarość zachowania, ubóstwo form

    SCH rezudualna (resztkowa)

    • ogólne kryteria SCHIZOFRENII wystąpiły w przeszłości lecz obecnie nie ma
    • obecność co najmniej 4 objawów „negatywnych” w ciągu ostatnich 12 mies.: spowolnienie psychoruchowe, blady afekt, bierność, brak inicjatywy, bezczynność, ubóstwo wypowiedzi, słaba komunikacja pozawerbalna (mimika, wzrok, modulacja głosu, postawa), słabe funkcjonowanie społeczne i troska o siebie, brak krytycyzmu do przebytych objawów, elementy myślenia urojeniowego

    Psychoza schizoafektywna (Kasanin 1933)

    • ostra schizofrenia o okresowym przebiegu z zaburzeniami afektywnymi.
    • psychoza cykloidalna
    • psychoza schizofreonopodobna
    • oneirofrenia
    • schizomania
    • fazofrenia

    Psychoza schizoafektywna to "worek diagnostyczny” z różnymi stanami o niejasnej etiologii, nietypowym obrazie klinicznym.

    Psychozy schizofreniczne (paranoidalne, hebefreniczne, katatoniczne pojawiając się w przebiegu chorób afektywnych.

    Postacie schizofrenii

    • SCH prosta
    • SCH paranoidalna
    • SCH katatoniczna (Kahlabaum)
    • SCH hebefreniczna (Hecker)
    • SCH ubytkowa
    • SCH neurasteniczna
    • SCHsomatopsychiczna (Borsteina)
    • SCH Socjaliter Fausta (paradoksalna)
    • SCH Latens (delikatna forma prostej)
    • SCH Recurens (nawracająca)
    • SCH Dziecięca (iuvenilis)
    • SCH somatopsychiczna (hypochondryczna, cenestetyczna)

    Objawy

    • urojenia hypochondryczne: wszystko w środku się rozpada, żołądek nie trawi
    •  rozszczepienie osobowości niezbyt nasilone

    Schizofreniadziecięca

    • a/ wczesnodziecięca (3-6 r.ż.)
    • b/ wieku szkolnego (7-10 r.ż.)
    • c/ wieku pokwitania (10-15 r.ż.)
    • d/ młodzieżowa (pow.15 r.)

    Zespoły schizofrenoidalne

    • 1. Zespół paranoidalny
    • 2. Zespół hebefreniczny
    • 3. Zespół katatoniczny

    Etiologia: czynniki nieswoiste, psychozy organiczne, pourazowe, psychozy inwolucyjne, zapalenia mózgu, wyleczenie bez pozostawienia śladu, po wyleczeniu choroby zasadniczej.

    Znani schizofrenicy

    • Sylvia Lath (amerykańska poetka, pisarka i eseistka).
    • August Strindberg (pisarz szwedzki. Twórca dramatów, powieści, esejów i utworów poetyckich, malarz i fotograf. Uznawany za ojca współczesnego teatru. Przedstawiciel naturalizmu i prekursor ekspresjonizmu).
    • Emanuel Swedenborg (szwedzki naukowiec, filozof i mistyk).
    • Witkacy (Stanisław Ignacy Witkiewicz, polski malarz, fotograf, pisarz, dramaturg i filozof).
    • Virginia Woolf (angielska pisarka, zwolenniczka feminizmu)
    • John Nash Jr (amerykański matematyk i ekonomista. Historia jego życia została zekranizowana w 2001 roku w filmie Piękny umysł (A Beautiful Mind))
    • Philip Kindred Dick (amerykański pisarz science fiction, który miał znaczący wpływ na rozwój tego gatunku literackiego).
    • Vincent van Gogh (holenderski malarz ekspresjonista. Obecnie uznawany za największego malarza holenderskiego od czasów Rembrandta)
    • Georg Hegel (niemiecki filozof, twórca klasycznego systemu idealistycznego).
    • Isaac Newton (angielski fizyk, matematyk, astronom, filozof i alchemik)

84 odpowiedzi na “Schizofrenia”

  1. Panie Marku, świetnie napisany artykuł. Sporo się dzięki niemu dowiedziałam. Sama piszę bloga na temat schizofrenii także mocno mnie Pan zainspirował. Jeszcze raz dziękuję i czekam na kolejne tego typu artykuły.

  2. Jestem mamą piętnastolatka, którego z mężem adoptowaliśmy w siódmym tygodniu życia. W siódmym roku życia miał zdiagnozowane ADHD. Po kilku latach walki o spokój w domu i w szkole, po pierwszym pobycie w szpitalu na oddziale psychiatrycznym doszła diagnoza hiperkinetyczne zaburzenia zachowania. Hałas i krzyk nie ustał. Pomimo, że syn posiadał odnawiane najpierw co trzy lata a od szóstej klasy corocznie orzeczenie PPP najpierw o potrzebie specjalnego nauczania a potem o nauczaniu indywidualnym – bardzo mało nauczycieli potrafiło czytać te orzeczenia i stosować się do nich. Gdyby nie znajomość z dyrekcją – dawno wyleciałby zarówno ze szkoły podstawowej jak i gimnazjum. Agresja fizyczna i słowna, która rozpierała mojego syna przez prawie osiem lat nauczyła mnie przede wszystkim walczyć o niego do upadłego. Po drugim, niesamowicie agresywnym zachowaniu syna w domu wezwałam policję. W konsekwencji moja decyzja spowodowała, że po trzech miesiącach od tego wydarzenia w naszym domu ale także w szkole zapanował spokój. Okazało się, że przybyły na polecenie sądu rodzinnego kurator ocenił agresywne zachowanie syna nie jako wpływ środowiska lecz jako chorobę. Zaczęłam szukać w internecie a potem udałam się do lekarza syna, która po cierpliwym wysłuchaniu od razu zapisała Abilify. Połowa maleńkiej tabletki zażywana przez syna przez niecałe dwa tygodnie spowodowała, że syn przestał na nas krzyczeć, obwiniać o wszystko – niespodziewanie się uspokoił. To było niesamowite. W domu, nagle po ośmiu latach zapanował spokój. Wiedziałam wreszcie, że syn jest chory nie wiedziałam tylko konkretnie z jaką chorobą będzie nam dane się zmierzyć. Z lekarzem prowadzącym podejrzewałyśmy schizofrenię. Ja stawiałam na hebefreniczną. Lekarz powiedziała, że tej choroby w Polsce nie diagnozuje się. Co z tego, kiedy zachowanie mojego syna idealnie wpisuje się w objawy właśnie tego rodzaju choroby. Po trzytygodniowym, kolejnym pobycie w szpitalu lekarka “łaskawie” rozpoznała zaburzenia typu schizofrenii, z czym ja się w ogóle nie zgadzam. Syn przez cały pobyt na oddziale nie mył się w ogóle. Do domu wrócił brudny! Skarpetek nie ściągał z nóg przez pięć dni! Na moje przekazane informacje napisane i powiedziane osobiście lekarce jak syn zachowuje się w domu i w szkole usłyszałam, że ona tych objawów nie może wziąć pod uwagę, bo ich nie zaobserwowała na oddziale!!! Poza tym nie może zdiagnozować schizofrenii, aby nie przypiąć mu łatki, która może zostać na całe życie. Przy wypisie przekazała mi receptę na Abilify z ryczałtem. Kiedy chciałam zrealizować receptę okazało się, że druk recepty od roku jest nieaktualny! Na prośbę, aby wymieniła receptę odpowiedziała, że ona innych druków nie ma, musiałaby poprosić koleżankę, a tak w ogóle to mam iść po receptę do lekarza rodzinnego. Na koniec okazało się, że Abilify sprzedawany jest na ryczałt tylko w dwóch przypadkach: schizofrenii i chad. Zdiagnozowane zaburzenia typu schizofrenii nie jest schizofrenią i w aptece muszę zostawić miesięcznie 400 złotych zamiast 3,20.
    Obecnie syn kończy drugą klasę gimnazjum. Oceny, pomimo że nie uczy się wcale ma wspaniałe, głównie z aktywności na lekcjach. Jest chwalony za zachowanie. Przeraża mnie jedynie jego niepewna przyszłość. Ponieważ wszystko co robi – robi na opak (póki nie weszłam na stronę dr Marka, to mówiłam, że robi “po swojemu”), w ogóle nie dba o higienę osobistą i czystość w swoim pokoju, może żyć w brudzie, nie umie się uczyć, ma coraz gorszą pamięć – nie wiem jaka czeka go przyszłość. Nawet jak uda mu się skończyć jakąś szkołę, to nikt go nie zatrudni, bo wszystko zrobi na opak. Niczym się nie interesuje, siedzi w domu z telefonem przy uchu lub przed komputerem, żyje w swoim zamkniętym świecie. Od jakiegoś czasu mam wrażenie, że syn “cofa się w rozwoju”. Jest to dla mnie straszne uczucie, bo bardzo go kocham kocham, i zrobiłabym wszystko aby był szczęśliwy. Po mojemu szczęśliwy, jako młody człowiek, przed którym świat stanie za kilka lat otworem. Ale mój syn jest i będzie szczęśliwy po swojemu – na opak. Z niepewną przyszłością.

  3. Jestem mamą piętnastolatka, którego z mężem adoptowaliśmy w siódmym tygodniu życia. W siódmym roku życia miał zdiagnozowane ADHD. Po kilku latach walki o spokój w domu i w szkole, po pierwszym pobycie w szpitalu na oddziale psychiatrycznym doszła diagnoza hiperkinetyczne zaburzenia zachowania. Hałas i krzyk nie ustał. Pomimo, że syn posiadał odnawiane najpierw co trzy lata a od szóstej klasy corocznie orzeczenie PPP najpierw o potrzebie specjalnego nauczania a potem o nauczaniu indywidualnym – bardzo mało nauczycieli potrafiło czytać te orzeczenia i stosować się do nich. Gdyby nie znajomość z dyrekcją – dawno wyleciałby zarówno ze szkoły podstawowej jak i gimnazjum. Agresja fizyczna i słowna, która rozpierała mojego syna przez prawie osiem lat nauczyła mnie przede wszystkim walczyć o niego do upadłego. Po drugim, niesamowicie agresywnym zachowaniu syna w domu wezwałam policję. W konsekwencji moja decyzja spowodowała, że po trzech miesiącach od tego wydarzenia w naszym domu ale także w szkole zapanował spokój. Okazało się, że przybyły na polecenie sądu rodzinnego kurator ocenił agresywne zachowanie syna nie jako wpływ środowiska lecz jako chorobę. Zaczęłam szukać w internecie a potem udałam się do lekarza syna, która po cierpliwym wysłuchaniu od razu zapisała Abilify. Połowa maleńkiej tabletki zażywana przez syna przez niecałe dwa tygodnie spowodowała, że syn przestał na nas krzyczeć, obwiniać o wszystko – niespodziewanie się uspokoił. To było niesamowite. W domu, nagle po ośmiu latach zapanował spokój. Wiedziałam wreszcie, że syn jest chory nie wiedziałam tylko konkretnie z jaką chorobą będzie nam dane się zmierzyć. Z lekarzem prowadzącym podejrzewałyśmy schizofrenię. Ja stawiałam na hebefreniczną. Lekarz powiedziała, że tej choroby w Polsce nie diagnozuje się. Co z tego, kiedy zachowanie mojego syna idealnie wpisuje się w objawy właśnie tego rodzaju choroby. Po trzytygodniowym, kolejnym pobycie w szpitalu lekarka “łaskawie” rozpoznała zaburzenia typu schizofrenii, z czym ja się w ogóle nie zgadzam. Syn przez cały pobyt na oddziale nie mył się w ogóle. Do domu wrócił brudny! Skarpetek nie ściągał z nóg przez pięć dni! Na moje przekazane informacje napisane i powiedziane osobiście lekarce jak syn zachowuje się w domu i w szkole usłyszałam, że ona tych objawów nie może wziąć pod uwagę, bo ich nie zaobserwowała na oddziale!!! Poza tym nie może zdiagnozować schizofrenii, aby nie przypiąć mu łatki, która może zostać na całe życie. Przy wypisie przekazała mi receptę na Abilify z ryczałtem. Kiedy chciałam zrealizować receptę okazało się, że druk recepty od roku jest nieaktualny! Na prośbę, aby wymieniła receptę odpowiedziała, że ona innych druków nie ma, musiałaby poprosić koleżankę, a tak w ogóle to mam iść po receptę do lekarza rodzinnego. Na koniec okazało się, że Abilify sprzedawany jest na ryczałt tylko w dwóch przypadkach: schizofrenii i chad. Zdiagnozowane zaburzenia typu schizofrenii nie jest schizofrenią i w aptece muszę zostawić miesięcznie 400 złotych zamiast 3,20.
    Obecnie syn kończy drugą klasę gimnazjum. Oceny, pomimo że nie uczy się wcale ma wspaniałe, głównie z aktywności na lekcjach. Jest chwalony za zachowanie. Przeraża mnie jedynie jego niepewna przyszłość. Ponieważ wszystko co robi – robi na opak (póki nie weszłam na stronę dr Marka, to mówiłam, że robi “po swojemu”), w ogóle nie dba o higienę osobistą i czystość w swoim pokoju, może żyć w brudzie, nie umie się uczyć, ma coraz gorszą pamięć – nie wiem jaka czeka go przyszłość. Nawet jak uda mu się skończyć jakąś szkołę, to nikt go nie zatrudni, bo wszystko zrobi na opak. Niczym się nie interesuje, siedzi w domu z telefonem przy uchu lub przed komputerem, żyje w swoim zamkniętym świecie. Od jakiegoś czasu mam wrażenie, że syn “cofa się w rozwoju”. Jest to dla mnie straszne uczucie, bo bardzo go kocham, i zrobiłabym wszystko aby był szczęśliwy. Po mojemu szczęśliwy, jako młody człowiek, przed którym świat stanie za kilka lat otworem. Ale mój syn jest i będzie szczęśliwy po swojemu – na opak. Z niepewną przyszłością.

  4. Mam f 20.0 i syf w uszach tylko że ja pomiatam rzeszą i edukuje młodzież

  5. schisofrenia jest spowodowana przez pranie mózgu jeżeli człowiek został ofiarą przez złoczyńce posiadacza maszyny na polu elektro magnetycznym mikrofalowym na radiacji np halucynacjie człowiek sam sobie nie wymyśla skąś musiało sie to wziąść taki człowiek niby chory na schisofrenie żyje w transie i posiadacz maszyny bawi sie nim jak marionetką i niszczy człowiekowi organizm i psychikę

  6. Shizofrenia jest to choroba,przez ktora pacjent nie jest oddzielony zamglona szyba, lecz wyostrzajaca kontrast widzenia, widzenia glebi duszy czlowieka….

  7. Shizofrenia jest to dar, dzieki ktoremu mozna precyzyjnie przewidziec na podstawie analizy wydarzen przyszlosc…
    Shizofrenia zaopatruje w pamiec ABSOLUTNĄ, oraz dzieki podwyzszonemu stopniowi wrazliwosci w umiejetnosc INTERPRETACJI, tzn, zrozumienia rzeczy trudnej…
    Shizofrenia, to zwracanie uwagi na szczegoly, dzieki czemu widzi sie inaczej niz ludzie nia nieobdarzeni…

  8. Schizofrenicy sa jak zombie zawieszeni pomiedzy zyciem i smiercią.Ani nie odbierają zycia ,ani nie umarli.To w skrócie tyle na ich temat. Jesli ktos nie żył i nie znał prawdziwego schizofrenika to jego wypowiedzi,że sądzi,myśli ,podejrzewa i co należy ,itd.dalekie są od prawdy.A prawda jest prosta-choc trudna do pogodzenia ,że nic sie nie da zrobić.Że to uszkodzenie biologiczne mózgu,że taki juz jest i żadna perswazja,żadna rehabilitacja nic nie da jesli nie bedzie brał psychotropów.reszta humanitarnych wypowiedzi to pobozne zyczenia.

  9. Nie ma normalnych ludzi kazdy moze miec objawy schizofreniczne,moim zdaniem silne lęki ma co 10 osoba

  10. Mam syna chorego na SCH.Zachorowal przed sama matura.Chcialabym powiedziec wszystkim ,ze osoba taka nie jest nienormalna ,jak moze niektorym sie zdaje. Moj syn pieknie sie wypowiada i ma wiedze wieksza na rozne tematy ,niz nie jeden Jego rowiesnik.Poza tym SCH to choroba ,ktora u kazdego objawia sie inaczej i u kazdego przebiega inaczej.Wszystko zalezy od osoby.Kazdy czlowiek jest inny,ma inny stopien swiadomosci,inteligencji i inna osobowosc.Poza tym u kazdego z chorych wystepuja ”tylko”niektore objawy choroby,a nie wszystkie o jakich pisze sie w artykule.Powinno sie wiecej mowic na ten temat i uswiadamiac spoleczenstwo ,ze ktos chory na SCH to nie wariat.Wiecej wariatow jest wsrod tzw.zdrowych ludzi 🙂

  11. Wy wszyscy schizofrenikami jesteście a Ci co mówią że nie wiedzieli o tylu objawach, dają o sobie znać że to banda nierobów i nie mieli okazji mierzyć się z realiami.

    Do widzenia schizofrenicy

  12. Choruję na schizofrenię paranoidalną już kilka lat. Jest to bardzo ciężka i straszna choroba. Żyję się się w całkowitej izolacji od otoczenia. Sama świadomość diagnozy nie pozwala zaakceptować tego faktu. Kontakt z innymi ludźmi jest naprawdę ograniczony. Stałem się obcym człowiekiem zarówno dla siebie jak i innych. Wszystkim tym którzy chorują i cierpią życzę zdrowia. Podstawa to nie poddać się. Wiara czyni cuda a miłość przezwycięży wszystko nawet chorobę

  13. ten cały techniczny warsztat pojęć psychiatrycznych jest po to aby bogactwo przeżyć i psychikę chorego zamienić w drewniana nogę stosując “lekarstwa”. Jakos Hegel, Swedenborg, Newton, Van Gogh bez leczenia stworzyli rzeczy wielkie i przeszli do historii nie z uwagi na chorobę.
    Inni psychotycy, zwyczajni zjadacze chleba bez pasji, mają swoją schizofrenie jako rzecz różną, kwadratową i podłużną.
    Wszyscy są dla siebie i wobec siebie świadkami a schizofrenik patrzy w całkiem inną stronę gdzie zwykle sa zgliszcza popiół i nie stoi kamień na kamieniu. Czasem uda się z tego dna odbić, czego wszystkim chorym życzę.

  14. czemu neuroleptyki wywołują stan poddenerwowania i wyzwalają zachowania agresywne.

    artykuł jest tedecyjny i nie mówi nic o rolach społecznych w indukowaniu shizofreni oraz o psychologicznych jej przyczynach
    proszę o uzupełnienie tego arcyciekawego zagadnienia 😛

  15. Dla tych, którzy chorują i cierpią nie poddawajcie się. Choroba wyniszcza i rujnuje ale tylko wtedy przybiera na sile kiedy człowiek skupia się na niej i nie dostrzega wokół siebie niczego dobrego. Miejcie wiarę i nadzieję. Bardzo ważne jest wsparcie ze strony najbliższych rodziców czy przyjaciół. Ja nie mam żadnego zarówno wsparcia jak i zrozumienia przez co zamykam się w sobie i swoich wewnętrznych przeżyciach. Raz w ciągu tych kilku lat ciągłego i nieustannego zmagania z chorobą nastąpił punkt zwrotny w moim życiu. Pojawiła się iskierka nadzieji, że jest szansa by wrócić do zdrowia. Przez krótki czas osiągnąłem częściowo jasność umysłu jakby przebłysk świadomości. Był to bez wątpienia moment przełomowy w uświadomieniu sobie, że to nie wyrok. Wiara w siebie jest najważniejsza niech ona przyświeca tym, którzy zwątpili. Pozdrawiam

  16. Ja jestem chory i wiele wymienionych objawów doświadczyłem ale najgorsze przeżycia były wywołane lekami np. po haloperidolu straciłem kontrole nad mięśniami w tym języka, oczu coś jak padaczka tylko byłem świadomy.Nikt z personelu na mnie nie reagował, dopiero jak przyszła mama z siostrą w odwiedziny to momentalnie podali mi akineton po którym odzyskałem kontrole nad ciałem.Siostra jak mnie zobaczyła powyginanego to się rozpłakała.Kolejny skutek uboczny przyjmowania leków to nagły stan silnej irytacji, niepokoju, pobudzenia i tak chaotycznego myślenia że bodźce zmysłowe były tak intensywne że wpadałem w szał.Ja to nazywałem napadem lękowym albo dezorientacji.W takim stanie kładłem się do łóżka z bijącym sercem i szybkim głośnym oddechem i tak dochodziłem do siebie przez godzinę, czasami dwie a czasami nawet pół dnia.Trwało to przez rok średnio co dwa, trzy dni a moja pani psychiatra powiedziała że to objaw choroby i mi dodała jeszcze kolejny lek.Ja w to nie wierzyłem zmieniłem lekarza, który mi odstawił leki zostawił tylko jeden i jeden na te stany jako doraźny który tylko lekko je łagodził ale i tak musiałem leżeć.W końcu znalazłem odpowiedź w internecie i nabrałem pewności że ten stan to działanie leków.zmniejszyłem dawkę o połowę i od tamtej pory czyli od kilku miesięcy nie nie mam tych stanów.Przez to doświadczenie nie ufam lekarzom bo leki które mają leczyć robią większą krzywdę niż większość objawów schizofrenii.

  17. Zwykle chorzy tego nie widzą, ale otoczenie owszem, tak. Dobrze jeśli jest osoba bliska tak jak matka czy ktoś z rodziny, osoba odpowiedzialna. Nie w tym rzecz żeby ufać do końca sobie, ale uwierzyć, że inni mogą pomóc. To fakt, że potrafimy widzieć i słyszeć więcej, ale na tym nie polega prawdziwe życie. Jeśli walczycie o normalność to skupcie się na tym, że choroba to nieprzyjaciel, wobec którego trzeba mieć pokorę, bo własnymi siłami nic nie zdziałamy. Tu się trzeba zdać na rozum innych i koniecznie leki, wytrwałość i konsekwencja. Spróbujcie zaufać lekarzowi a zmiany na lepsze nastąpią. Człowiek odpowiedzialny jakim chcemy się okazać my schizofrenicy, musi dbać o swoje życie i zdrowie. Z tym można żyć, tylko trzeba chcieć. To w naszych czynach widać jak nam zależy. Nie warto się nad sobą użalać. Może nam się wydawać że z tą chorobą życie jest piekłem ale nasze życie tak szybko płynie, nie warto skupiać się na złu, tylko robić coś dla dobra swojego i innych. Nie bądźmy egoistami, świat się nie kręci wokól nas a życie nie kończy się na chorobie. Jest wiele cennych momentów w życiu wystarczy posłuchać Marka Grechuty Dni których nie znamy. A tak dla ducha, to choć tu jest nam ciężko, to przecież nie możemy się zamykać na to, co teraźniejsze, ziemskie, choć należy to zmieniać na lepsze. Pozdrawiam wszystkich walecznych chorych i lekarzy!

  18. Panie doktorze!
    Bardzo ciekawy i wiele tłumaczący artykuł.
    Mam ogromną prośbę o napisaniu o CHAD.
    Pozdraiwam

  19. witam,artykul rzeczywiscie wyczerpujacy
    trudno jest uogolnic zdanie na temat chorego na schizofrenie bo kazdy przypade jest inny.spotkalam takiego czlowieka .oczywiscie nie od razu zaczelam podejrzewac ze cos jest nie tak.4 lata meki.pokochalam go bardzo i wiecie co,dzis ciesze sie ze zyje.dumny z siebie CHORY za dobro odplacal mi zlem.przemoc,agresja,ponizanie,chec zniszczenia mnie.uwierzcie stracilam wszystko biznes,srodki do zycia,zdrowie,dzis ciesze sie ze zyje i nie jestem kaleka.i zaluje ze go chronilam.najbardziej dziwilo mnie po prostu nie moglam pojac jak ktos nie ma uczuc wyzszych ze to przeciez niemozliwe zeby taki skromny ha,ha,mily, uczynny,zakompleksiony czlowiek mogl byc BESTIA.a jednak…to samo zreszta robil wczesniej innym kobietom.Dzis znow stanelam na nogi nie ,odcielam sie i mam satysfakcje ze nie mogl zniesc ze nie zdechlam i wiecie co mnie uratowalo gdy juz bylam bez pieniedzy dachu nad glowa z pomieszana glowa….modlitwa Uratowal mnie Jezus .ludzie mowia na to schizofrenia a tak naprawde to choroba duszy .a kiedy dusza choruje potrzebny jest LEKARZ a nie lekarz.generalnie egzorcysci znaja sie na tej robocie.ja wiem jedno .niektorzy z tych chorych to przestepcy i bestie takich trzeba trzymac w zamknieciu bo niszcza innych .ja oddalam to Bogu i wierze ze sprawiedliwosc Boza jest juz tu na ziemi.Oni ci chorzy to zywe trupy ,wiedza dobrze o tym bo sa wybitnie inteligentni i wiecie co ich cieszy? gdy ciagna do tego dolu innych.jest tylko JEDNA ROZNICA,,,, ONI NIE CIERPIA ..CIERPIA TYLKO CI CO TRWAJA PRZY NICH. niech ich pieklo pochlonie oby jak najpredzej

  20. zaczynam podejrzewac partnera ze jest chory…ale nawet nie bardzo wiem od czego zaczac,przeczesuje fora internetowe ( wprost nie moge tego zwerbalizowac do niego zadajac o to pytanie)wchodzac w hist pobranych plikow znalazlam ulotke leku “klozapol” no i polecialo zaczynam skladac w calosc zachowanie ale nie potrafie jednoznacznie okreslic ale mam podejrzenia…zagubilam sie w tym – mozna skontaktowac sie z Panem droga mailowa?!?

  21. witam moj brat wylądował na oddział psychosomatyczny po tym jak pociął się maszynka do golenia powiedział że słyszy głosy w głowie ,że ma natłok myśli a zaraz po tym jakby ktoś te myśli jemu zabrał.Rozmawia ze sobą,wybucha śmiechem.Wiem że jest świadomy tego bo jak rozmawiam z nim to sie zawiesza a zaraz po tym przeprasza Na oddziale faszerują go lekami może próbują dobrać dla niego lekarstwo jest już tam 3 tygodnie nie wiem jak długo tam będzie boję sie że coś sobie zrobi jak wróci do domu. Może wymyślam ale wyczytałam ze to moze być neurobolerioza podobne objawy(jeżdził do lasu) jednak po przeczytaniu ww.artykułu stwierdzam że wszystko jest do siebie podobne z kazdego rodzaju schizofremii można cos przypisac do zachowania brata.Zachownie brata zmieniło sie w ciągu dwóch miesięcy. Wiem że to cos poważnego i dlatego chcę się dowiedzieć jak pomóc bratu.

  22. Na 10 znanych schizofreników 4 się zabiło a piąty próbował. Dołująca ta statystyka.

  23. Do JOLI droga JOLU to co napisałaś nie ma nic wspólnego z Bogiem,tylko z tym jak mało wiesz na temat osób chorych na schizofremie i szczerze to przesadziłaś z tymi egzorcyzmami. Po tym co przeszłaś (współczuję)to powinnaś zasięgnąć porady psychologa a nie potępiać ludzi chorych oni i tak są pokrzywdzeni.

  24. Mój syn ma schizofrenię.Boję się o naszą przyszłość.W szpitalu tylko leki,pasy, leki,pasy.0 terapii.Jak można chorego człowieka trzymać w pasach po kilka dni i nocy? Najgorsza jest BEZSILNOŚĆ.KOCHAM A NIE MOGĘ POMÓC.

  25. witam
    moj syn ma schizofrenie ma 26 lat , wpisy dzialaja jak grupa wsparcia , ale cięzko zrozumiec i oswoic chorobe…

  26. To czyli jak oglondamy tv a coś o sobie w pomiemieczeni czy na klatse to sierpimy bo czegoś niewidzimy bo nimamy swych myśli schizofrenik myśli że ma atakująsek napastnika a żeszywictości to on czy ona źle się czuje w otoczeniu martwią co z nim jest bo atakują nekają go a niezdaja cobie sprawy że jest ma tyrana co gdzieś onim na społecznociowych portal lubi szatować ble nie on zablokowany bo się nazwał poprzez sieć gsm swe uządzenie dla inych uzaleźniony a jak się niechse na to leszyć to powią radz sam a blisy wiedzą nalepiej

  27. To jak zupełenoci ktoś się zamyka w pokoju oglondająs tv a słyczy niesfoje myśle a na drugi dziń to przyżywa dopuszając do samocond muwis sykl nieprawdy hoś muwi że to widził to fakt taki niewidził bo normalny człowiek na jednym kanel 3ha przybywa a że to przeżywa na społecznoci to źle to znosi i nierozumie tego

  28. Jesteś zaszufladkowany jako śmieć, rodzina wyznacza ci miejsce na śmietniku, matka na siłę chce się tobą opiekować ich to nie interesuje co robisz i za ile im jest ci lepiej tym gorzej ci życzą, agresja i ciągłe poniżanie: “śmieciu na śmietnik” mimo tego że zarabiasz najwięcej wśród “rodziny” i masz największe mieszkanie, to ci robią prezenty ze śmieci; nawet gdy założysz rodzinę i masz wspaniałe dzieci – jesteś śmieciem

  29. Współmieszkam ze schizofrenikami synami i żoną chorą na schizofrenię i nigdy nie otrzymałem wsparcia od jakichkolwiek instytucji typu MOPS czy innych. Dlaczego tak się w tym kraju dzieje? Czy tylko chorzy potrzebują pomocy. a ich krewni z rodziny to już nie? To są osoby tak samo potrzebujący na co dzień zainteresowania One nie są odporne jakby były “ze stali”. Odbija się to mocno na ich zdrowiu emocjonalnym, psychicznym i somatycznym. Są w wielkiej traumie. Gdzie się podziali ludzie zobligowani do pomocy jako asystenci takich rodzin. Czy wystarczy tylko usiąść za biurkiem i znad stosu “bumażek” nie dostrzegać pogłębiającej się problematyki?

  30. Czy już nikt z instancji państwowych nie odpowie?
    Odezwijcie się wreszcie!

  31. Do Szanownej Pani Joanna Says:
    Sierpień 7th, 2015 12:08 am

    Pani Joanno. Po powrocie chorego ze szpitala, tzw. “pies z kulawą nogą” do mnie nie zaszedł z instytucji zobligowanych do interesowania się takim chorym-nadzoru i udzielania konkretnego mobilizowania do brania leków, a w razie problemu radykalizacja leczenia. Ale jak widać, niektórzy mają tylko chyba na biurkach stosy papierków i poza nimi chyba nie widzą problemów i nie orientują się czy krewni chorego sobie radzą z traumą z powodu chorych synów i jak bardzo mocno przez to cierpią. Gdzie jest asystent rodziny z MOPS,który w ścisłej współpracy z lekarzem psychiatrą oraz z chorym i jego krewnymi mógłby przeciwdziałać i zapobiegać wielu poważnym problemom?
    Gdzie ten asystent jest? Dlaczego lekarze z nimi nie współpracują? Jeżeli tego nie będzie,końcem tego będzie wielka FIKCJA!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *